Adana’da silah tamircisi Abdulcabbar Evyapar, 10 yaşında çırak olarak başladığı meslekte 62 yıldır bozulan silahları yeniden çalışır hale getiriyor.

Eniştesinin yanında 1960 yılında çırak olarak mesleğe adım atan 72 yaşındaki Evyapar, ilkokulu 5’inci sınıfa kadar okudu. Mesleğe ağırlık vererek okulu bırakan Evyapar, kalfalığının ardından 1980’de usta oldu.

Evyapar, aynı yıl hala daha çalışmaya devam ettiği Seyhan ilçesindeki Büyüksaat civarındaki dükkanını açtı.

Meslekte 62 yılına ulaşan Evyapar, 10 metrekare büyüklüğündeki dükkanında müşterilerine hizmet sunmaya devam ediyor.

Ateşli herhangi bir silahın namlusundan mekanizmasına, kundağına kadar tüm tamirini yapan Evyapar, torunu için bir otomobilin vites kolunu kullanarak yaptığı dolma tüfek ile oğlu için tamir ederek yeniden hayata döndürdüğü yaklaşık 100 yıllık horozlu çifteye de gözü gibi bakıyor.

Evyapar, AA muhabirine, tek kırma, çifte, üst üste namlulu çiftenin eskiden revaçta olduğunu söyleyerek, “Bunların tamiratını, tırnağını, mekanizmasını, kundağını, iğnesini boyasını, her şeyi kendi elimle yapardım. Kundak kırılmış bir hafta içinde yapar gönderirim. Eskisini yapınca yenisini almaya gerek olmadığı için daha ucuza mal olur, daha hoşlarına giderdi.” diye konuştu.

Evyapar, eskiden daha çok tek kırma, çifte gibi tüfeklerin tamiratını yaparken bunların yerini artık otomatik av tüfeklerinin aldığını belirtti.

Yaptığı iş sayesinde evinin geçimini sağladığını aktaran Evyapar, “Barut çıktı çıkalı bu tüfekler var. Barut çıktı, tüfek icat edildi. Tüfekçilik ölmez bir meslek. Geçmişi kaç yüzyıl geriye dayanır. Tüfekçilik kesinlikle ölmez ve adamı doyurur.” dedi.

Evyapar, meslek hayatı boyunca yetiştirmeye çalıştığı üç çırağın da mesleğin inceliklerini öğrenemediğini dile getirdi.

-“Çalıştığın zaman rızkı bol”

Yarım asrı aşkın süredir işini ilk günkü heyecanla sürdürdüğünü belirten Evyapar, şöyle devam etti:

“Tüfek geldiği zaman severek yapıyorum. Sevgi zaten olmazsa bu iş yürümez, her şey gibi. Ben kendi gücümle nereye kadar gidebilirsem bu mesleği devam ettirmeyi düşünüyorum. Çırak, kalfa, usta olduktan sonra bir çırak yetiştiremedim. Ona çok üzülüyorum. Bu meslek ölmez. Çalıştığın zaman rızkı bol. İyi kazancı var ama herkes çıraklıktan para kazanmak istiyor. Daha kalfa olmadın, bir şey olmadın hemen ustalık parası gibi aylık istiyorlar. Nasıl olsun?”

Evyapar, silah tamirciliğinde av tüfeği yapmaya ağırlık verdiğini, tabanca tamirini tercih etmediğini, ruhsatsız silahı da dükkanına sokmadığını belirtti.

Tamirin yanı sıra silah da yapabildiğini anlatan Evyapar, 1980 yılında bir otomobilin vites kolunu kullanarak yaptığı üstten tek gülle dolma tüfeği torununa, eline geçen 100 yılı geçkin uzun menzilli horozlu çifteyi de tamir edip oğluna hediye ettiğini sözlerine ekledi.